понедельник, 22 февраля 2016 г.

2015-2016 ուստարի II կիսամյակ

Ոսումնական նախագիծ  «Վահան Տերյան»
Կարդում ենք Տերյան
«Վահան Տերյան» նախագծի ամփոփում, արդյունքներ

Սիրում եմ աչքերիդ տխրությունը խորին,
Անաղմուկ խոսքերիդ դաշնակները հիվանդ,
Կուսական ամոթխած փայփայանքըդ, որ իմ
Սև օրերն է օրրում խնդությամբ հնազանդ։
Խոսքերըդ կարկաչող, որպես նուրբ մի զգեստ,
Ստվերում են սրտիդ գաղտնիքները սիրուն,—
Քո հոգին չի սիրում մերկություն անհամեստ,—
Դու այնպես ես սիրում, կարծես թե չես սիրում։
Հեռավոր երկրի պես հմայող է հոգիդ,
Անուշ են խոսքերըդ, ժպիտներդ աղջկա,—
Մանկական անպաճույճ երգի պես միամիտ,
Դյութական, որպես այն, որ չըկա, որ չըկա…

Ես եմ, դու ես, ես ու դու
Գիշերում այս դյութական,
Մենք մենակ ենք,— ես ու դու
Ես էլ ղու եմ՝ ես չըկամ…
Չըկան օրերն ահարկու,
Չըկա ժամ ու ժամանակ,
Ուրվական ենք մենք երկու
Միշտ իրար հետ, միշտ մենակ…
Մոռացել ենք անցյալում
Տրտունջ, թախիծ ու խավար. —
Մի ուրիշ լույս է ցոլում
Մեղմ ու անուշ մեզ համար…
Ես եմ, դու ես, ես ու դու
Գիշերում այս դյութական,
Մենք մենակ ենք — ես ու դու,
Ես էլ դու եմ՝ ես չըկամ…

Կարդալով բժշկի` Տերյանի մասին վերջին ժամերի նկարագրությունները` մենք հասկանում ենք, որ Տերյանը շատ լավ ծանոթ էր իր առողջական վիճակին, հասկանում էր, որ նա շուտով մահանալու է: Թեև հասկանալուն, նա դեռ իր կյանքի վերջին օրերին էլ ցանկանում էր օգուտ տալ հայրենիքին: Բայի այդ, երբ կարֆում ենք, թե ինչպես է Տերյանը արտահայտվում ներարկումներ վերաբերյալ, մենք հասկանում ենք, որ նա կյանքը շատ էր սիրում և ցանկանում էր գեթ մեկ շաբաթ ավելի ապրել:

Комментариев нет:

Отправить комментарий